melkkliertumor

[QueenG]

Hai allemaal.

Ik zit een beetje in zak en as over mijn droppie Grumpy;

Ik ben toevallig vd week naar de DA geweest omdat ze nu sinds een aantal maanden steeds open is tussen de tenen en die tenen ook erg dik worden. Nu omdat ik er toch was, gelijk maar alles vertelt wat mij was opgevallen; veel jeuk aan geslachtsdelen (leegmaken van de anaalklieren heeft niets gedaan hier tegen), halve kg afgevallen (wat veel is als je nog geen 9,5 kg woog), zowiezo jeukerig over lijf (gek genoeg niet aan de pootjes waar dus de wondjes zitten), terwijl ik het ontwormen en ontvlooien stipt op orde houd. en dus 2 of 3 hele kleine bultjes bij elkaar in een trosje tussen 2 tepels in.

Nu kreeg ik dus te horen dat dit een melkkliertumor was en in 95% van de gevallen goedaardig maar dat ik dit bij groeien wel moet laten weghalen.
En laat ik nu bij haar een narcose al te veel risico vinden; 7 jaar, slechte luchtwegen (te snel benauwd tot hoge temperaturen toe bij warm weer en zichzelf erg druk maken, wat dus standaard bij een da gebeurd), ze is vroeg gesteriliseerd, waardoor ze nu al ruim een jaar incontinent is (medicijnen werken tot nu toe nog prima trouwens, maar voor hoe lang nog), van haar bouw klopt niets (lijkt wel een spondylose rug te hebben zo krom loopt die en haar achterpoten zijn zo stijl dat ze altijd op haar tenen loopt). En nu die kapotte voeten er ook nog eens bij wat dus volgens de da ook een terugkerend probleem zal blijven.

En nu na googlen want daar heeft de da het dus helemaal niet over gehad, blijkt dus dat zij eigenlijk helemaal geen melkkliertumor meer zo mogen krijgen, omdat ze dus gesteriliseerd is en dat het dus in de helft van de gevallen kwaadaardig blijkt te zijn. Ook dat ze het eerst operatief moeten verwijderen om te zien of het goed of kwaad aardig is en dat er grote kans in zit dat het terug komt. Ook heb ik gelezen dat juist bij wel vroeg gesteriliseerde teven ze juist vaker andere kwaadaardige tumoren krijgen, dus ik ben een beetje bang dat dit toch foute boel is, omdat ze dus officieel helemaal geen melkkliertumor had kunnen krijgen, door het vroege steriliseren.

En nu zit ik toch een beetje in de stress, want wat doe ik nou? Is het K dan is het klaar, want ik ga bij geen dier het lijden verlengen door chemo of weet ik wat voor therapieën. Maar ik kom er geloof ik alleen maar achter of het K is of niet, door dus operatief te laten verwijderen (wat mij meer op de narcose brengt), of te wachten tot het groter groeit en dan een echo laten maken om te kijken of het al is uitgezaaid of niet.

Ik vind het afvallen ook zorgelijk, maar aan de andere kant, ik ben net verhuisd en weet dat zij de stress van haar baasje ( ik dus) heel goed aanvoelt en dik heb ik haar in de 3 jaar dat ik haar heb nog nooit kunnen krijgen (wat niet per definitie slecht is ivm luchtwegen).

Wat zouden jullie doen in mijn geval?
Ik wil hier gewoon even mijn licht opdoen of ik het nu allemaal wel goed gelezen heb en wat wijsheid is in deze; het risico van narcose en operatie nu al, of afwachten tot het groter groeit en dan kijken of het slecht nieuws is door middel van een echo...

[lia]

Kan me je gevoel goed voorstellen.
Wat is wijsheid...
Kan je geen punctie laten doen?
Een narcose is altijd een risico bij een bulletje.
Maar ik denk dat ik niet zal wachten tot het groter is geworden.
Ik zal wel zekerheid willen.
Moeilijke beslissing.
Mischien kan een ander je raad geven
In elk geval heel veel sterkte,met welke beslissing je ook neemt

[Sanudo]

Het blijft lastig. Maar als je al zegt dat je niet gaat behandelen zou ik, zolang ze geen pijn heeft, het op z'n beloop laten en goed in de gaten houden wat het verder doet. De narcose is niet goed voor bullen en wat bereik je ermee. Mocht het toch ineens hard gaan kan dat altijd nog. In ieder geval heel veel sterkte.

[QueenG]

Nee een punctie heeft bij een melkkliertumor geen enkele zin in het bepalen of het goed of kwaadaardig is. De enige optie om daar achter te komen is het operatief te laten verwijderen en dat ze erna een biopt op doen. Of gaan zitten wachten tot het groter is gegroeid en dan kan je eventueel een echo laten doen, om te kijken of het niet is uitgezaaid naar longen. Want als het in de lymfeklieren zit, dan voel en zie je dat zelf wel. (mijn vorige hond is ingeslapen door lymfeklierkanker namelijk).

En wat jij zegt over het willen weten, is dus exact wat bij mij wringt; ik ben niet van het type dat dingen maar op zijn beloop laat en kan daar slecht mee wegkomen voor mijzelf, voel mij ook een slecht baasje erdoor.

Maar om nu voor mijn "willen weten drang" mijn hondje onder narcose te brengen en de operatie zelf ook niet echt minimaal is, want verwijderen van melkklieren is gewoon best zwaar en lange genezing, met verhoogd risico dat het in de andere klieren toch weer terugkomt, vind ik eigenlijk ook iets waar ik bij mezelf niet mee weg kan komen.

En ik kom er dus niet achter nog of het nu juist slecht of goed nieuws is voor de eventuele kwaadaardigheid, dat ze dus terwijl ze jong is gesteriliseerd toch een melkkliertumor krijgt, want dat zou tot nul gereduceerd moeten zijn door het steriliseren dat risico.
Nou weet ik de exacte leeftijd van steriliseren niet, maar ik heb haar nu 3 jaar en toen was het al gebeurd en het jong incontinent worden wat zij dus ook al een ruim jaar heeft, is wel een indicatie van jong steriliseren.

Mijn eerste gevoel zegt ook op zijn beloop laten en maar goed in de gaten houden het groeien of niet. En maar hopen dat ze dan in ieder geval die pootjes weer goed krijgt, zodat we toch haar eventueel laatste periode nog lekker op struintocht kunnen in het bos, nu het weer koeler wordt.... Ben er verdrietig van...